Ben de o sıralar eski Köşk’ün tavan dekorlarıyla
meşguldüm. Tozlu ve sisli bir akşam Ankara’nın üzerine çökmüştü. Yer yer toz
hortumları semaya doğru yükseliyor ve manzaraya daha boğucu bir Sıcak bir günün
akşamında yanında bazı ileri gelenler ile Köşkü’nün bahçesinde dolaşıyordu. hava
ekliyordu. Bize:
- Ankara’yı
hükümet merkezi yapmakla iyi mi ettim? diye sordu.
Tabii herkes müspet cevap verdi. Arkasından:
- Neden? suali gelince, kimi stratejiden, kimi siyasetten
bahsetti. Hatta birimiz “kayalık güzeldir” gibi bir estetik nazariye de ortaya
attı. Atatürk :
-“Şimdi dalkavukluğu bırakın” diye münakaşayı kapattı.
Ankara’nın hükümet merkezi olmak için saydığınız meziyetleri beni ikna etmeye
yetmez. Ben Ankara’yı hükümet merkezi yapmakla büsbütün başka bir hedef güttüm.
Türk’ün imkansızı imkan haline getiren kudretini dünyaya bir kere daha tekrar
etmek istedim. Bir gün gelecek şu çorak tarlalar, yeşil ağaçların çevirdiği
villaların arasından uzanan yeşil sahalar asfaltlarla bezenecek. Hem bunu
hepimiz göreceğiz. O kadar yakında olacak”.
Anekdotlarla Atatürk Em.Tümg. Muzaffer Erendil
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder