Atatürk anlatıyor:
“Ben Bulgaristan’da atesemiliterdim. Bir gün Sofya’da hem çay içilen hem de dans edilen bir
yerde oturuyordum. Hiç unutmam, bir ara içeriye bir Bulgar köylüsü girdi. Ayagı çarıklıydı
ve salvarlıydı. Ve geçip masaya oturdu. Kimse kendine aldırıs etmeyince de garson çagırmak
için masaya vurdu. Kimse gelmedi. Belliydi ki gitmesini arzu ediyorlardı. Bir daha vurdu
masaya... Ayagını da vurdu… Nihayet garson geldi ve:
-‘Burası sizin için degil’ dedi. Köylü oralı olmadı. Patron geldi:
-‘Çıkın buradan’ dedi. Vay efendim köylü basladı yüksek sesle:
‘Kimi nereden kovuyorsun sen? Bulgaristan benin sapanımla ve tüfegimle yasıyor be…
Utanmaz adam’ diye bagırmaya basladı. Polis çagırdılar. Köylü ona da aynı sözleri
tekrarlayarak bagırdı. Polisler çekip gitti. Çaresiz garsonlar kendisine çay ve pasta getirdiler.’
‘ ste arkadaslar’ diye Mustafa Kemal devam etti: ‘Bu benim içimdeki bir özlemdir. Türk
köylüsünü de mutlaka bu hale getirecegiz.’ ”1
1 Hikmet Bil, Atatürk’ün Sofrasında, Uncu yayınları, stanbul 1981. s. 51
Kaynak: Atatürk ve Unutulmaz Anıları, Ahmet Gürel, Bülent Türker, Nisan 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder