Astrahan Hanlığı’nın Rus istilâsına uğraması üzerine Buhâra’ya kaçan Yar Muhammed oğlu
Can’ın, Buhâra’nın Şibânî hâkimi İskender’in kızından doğan oğlu Bâki Muhammed, Özbek
Hanlığı sona erince, kendini Buhâra Hanı ilân etti (1599). Fergane, Hokand Hanlığı
kuruluncaya (1700’lere) kadar ve Belh İran hükümdarı Nâdir Şah tarafından alınıncaya (1740)
Buhâra Hanlığı’na bağlı idiler. Nâdir Şah Mâveraünnehir’e girince (1740) Han Ebû’l-Fâiz
(1705-1747) İran’ın yüksek hâkimiyetini tanımağa mecbur oldu ve Horasan’dan çekildi.
Sülâlenin sonuncusu Ebû’l-Gazi (1758-1785) zamanında nüfuzunu artıran Moğol
Mangıtlar’ın reisi Mâsum-şâh Murad, hanlık tahtına çıktı (1785-1800). XIX. yüzyılın ikinci
yarısında yavaş yavaş Orta Asya’ya ilerleyen Ruslar’ın himâyesine giren bu âile (1868)
nihayet Sovyetler tarafından ortadan kaldırıldı (1920).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder