Atatürk Ankara Kız Lisesini ziyarete gidiyordu. Sınıflara girilip çıkılacaktı. Kapılardan
birinin önünde durdu. çeride ne ders oldugunu sordu. Müdür yurt bilgisi dersi oldugunu
söyledi. Atatürk:
-“Girebilir miyiz?” Diye sordu. Müdürün verdigi olumlu cevap üzerine usulca kapıyı vurdu.
Sınıfa girdi. Biraz ders dinledi. Sonra ögretmene:
-“ zin verir misiniz, ben bir soru sorayım?” Dedi.
Atatürk’ün sordugu soru üzerine, sırayla birçok zeki kız soruya cevap aradılar. Atatürk
kimisini begeniyor kimisini onaylamıyordu. Fakat kimsenin de hatırını kırmamaya gayret
ettigi belli oluyordu. Büyük Atatürk’ü tanıyanlar, gene büyük bir devrimin öncesinde
oldugumuzu hissetmekte gecikmiyorlardı.
Nihayet verilen çesitli cevapları büyük Atatürk kendisi toparladı ve bir cümle içinde ifade etti:
-“Vatandasın en büyük hakkı seçim ve en büyük vazifesi de askerliktir.” Bu sözler tebesirle
tahtaya yazıldı. Ondan sonra Atatürk su soruyu sordu:
-“Milletvekili olmak ister misiniz?” Bu beklenilmeyen sorunun altından bir heyecan havası
dogdu. Herkes hararetli hararetli konusmaya basladı. Genç kızlar büyük Atatürk’ü adeta biran
önce bu kararı vermeye sürüklemek istiyorlardı. O da gördügü ilgiden memnun kalıyordu.
Nihayet Atatürk:
-“Dünyada kadınlar seçmek ve seçilmek hakkını kazanmak için çok mücadele etmislerdir. Biz
size hiç mücadele etmeden bu hakkı veremezdik. Fakat bütün Türk tarihi boyunca analarınız
bu mücadeleyi yapmıslardır. Siz de onların hakkı olan seçmek ve seçilmek hakkına
ereceksiniz. Fakat biraz önce söylediklerimi hatırlamanız gerekir. Milletvekili seçer ve
milletvekili olursunuz, fakat aynı zaman da asker de olacaksınız.”
Sınıfı dolduran genç kızlar hep bir agızdan:
“Oluruz” diye bagrıstılar. Herkes yeni bir devrimin tarihi gününü yasadıgını anlamıstı. Kısa
zaman içinde kadınların seçme ve seçilme hakkını kabul eden kanun kabul edildi. Kız
okullarına da askerlik dersi kondu.1
1 Münir Hayri Egeli, Atatürk’ten Bilinmeyen Hatıralar, Ahmet Halit Yasaroglu Kitapçılık,
Ankara 1959.s. 57-58
Kaynak: Atatürk ve Unutulmaz Anıları, Ahmet Gürel, Bülent Türker, Nisan 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder